Diplomacy

Obecna niespokojna arena międzynarodowa, zwłaszcza jeśli chodzi o relacje między wielkimi światowymi mocarstwami, wymaga nowego pokolenia dobrze wykształconych profesjonalistów zajmujących się sprawami polityki zagranicznej. Alternatywą jest stan konfliktu zamiast współpracy i ignorancja zamiast wzajemnego zrozumienia. Uczelnia Łazarskiego pragnie zaangażować się w przygotowanie młodych specjalistów, którzy pomogliby uczynić globalną politykę bezpieczniejszą i bardziej przewidywalną. Dlatego Uczelnia proponuje nową specjalność dyplomatyczną w ramach programu studiów licencjackich z zakresu stosunków międzynarodowych. Celem Dyplomacji jest przygotowanie kandydatów do konkretnych zadań związanych z praktyką stosunków zagranicznych, takich jak praca z różnymi służbami zagranicznymi i ośrodkami analitycznymi polityki zagranicznej.

Nowa specjalność podzieli wszystkie obowiązkowe przedmioty z dotychczasowym programem studiów licencjackich w zakresie stosunków międzynarodowych. Zaoferuje jednak nowe przedmioty do wyboru, pięć dla studentów drugiego roku studiów licencjackich i pięć dla trzeciego roku. Fakultety koncentrują się na zagadnieniach geopolitycznych, stosunkach transatlantyckich, stosunkach zewnętrznych Unii Europejskiej, stosunkach w przestrzeni postsowieckiej oraz historycznych i praktycznych aspektach zawodu dyplomatycznego. Od studenta oczekuje się zdobycia szerokiej, szeroko zakrojonej wiedzy na temat bezpieczeństwa, ekonomicznych i politycznych aspektów stosunków międzynarodowych w Eurazji i Ameryce Północnej. Specjalność stara się skoncentrować w szczególności na ostatnich punktach spornych i możliwościach współpracy. Kadra wykładająca fakultety to doświadczeni naukowcy, a także profesjonaliści, dyplomaci i think-tanki. Studenci uzyskają również pomoc w znalezieniu praktyk w ambasadach zagranicznych, polskim MSZ oraz w think-tankach zajmujących się stosunkami międzynarodowymi. Po pomyślnym ukończeniu specjalności studenci zdobędą następujące cechy i umiejętności:

• umiejętności niezbędne do bycia skutecznym negocjatorem i zbierania wrażliwych informacji,
• zrozumienie, jak historia determinuje przeszłość, teraźniejszość i przyszłość stosunków dyplomatycznych,
• znajomość i zrozumienie relacji i napięć między Zachodem, Rosją i Chinami,
• świadomość tego, jak geografia stwarza strategiczne zagrożenia i szanse,
• świadomość charakteru współpracy i konkurencji pomiędzy głównymi mocarstwami europejskimi,
• zrozumienie zewnętrznych wyzwań stojących przed UE,
• zrozumienie polityki postsowieckiej i możliwych przyszłych ścieżek rozwojowych przestrzeni postsowieckiej,
• zrozumienie znaczenia Bałkanów dla stabilności europejskiej i światowej,
• świadomość problematycznego statusu Zachodu jako wspólnoty politycznej i kulturowej,
• świadomość znaczenia więzi transatlantyckich dla obecnego porządku światowego i wyzwań, przed którymi stoją te więzi.

Absolwent w szczególności zademonstruje następujące cechy, umiejętności, zdolności i wartości.

Intelektualne:

• wykształcenie kierunkowe z historii dyplomacji, międzynarodowej ekonomii i polityki zagranicznej największych światowych graczy,
• identyfikacja i ocena problemów dyplomatycznych połączona z umiejętnością posługiwania się odpowiednimi narzędziami i technikami negocjacyjnymi,
• umiejętność korzystania z analizy i syntezy, wyciągania realnych wniosków w polityce zagranicznej,
• umiejętność prognozowania polityki zagranicznej.

Praktyczne:

• umiejętności negocjacji, komunikacji, prezentacji, interakcji,
• znajomość protokołu dyplomatycznego,
• teambuilding – umiejętność kreatywnej i elastycznej pracy z innymi w ramach zespołu,
• umiejętności mediacyjne.

Osobiste i społeczne:

• efektywne zarządzanie czasem i zasobami w zawodzie służby zagranicznej,
• efektywne wykorzystanie różnych źródeł informacji w celach zawodowych,
• praca za granicą w obcym i czasem wrogim środowisku,
• kreatywne i innowacyjne myślenie o problemach polityki zagranicznej.

Absolwenci

Absolwenci specjalności dyplomacji będą dobrze wyszkolonymi specjalistami w zakresie zagadnień współczesnej polityki zagranicznej i zdobędą duże umiejętności dyplomatyczne. Będą konkretnie:

• przygotowani do pracy jako decydenci, planiści lub analitycy, zwłaszcza w służbie zagranicznej — zwłaszcza w korpusie dyplomatycznym i konsularnym — oraz w międzynarodowych organizacjach pozarządowych (INGO); jako globalni i unijni marketerzy i konsultanci w międzynarodowych organizacjach biznesowych; lub jako międzynarodowi dziennikarze w mediach, w tym w nowych (internetowych) mediach;
• nauczyą się umiejętności negocjacyjnych, poznać protokół dyplomatyczny i mniej sformalizowane praktyki wykonywania zawodu dyplomatycznego;
• umie zbierać i krytycznie analizować różne informacje, w tym te najbardziej wrażliwe;
• być w stanie zrozumieć powiązane kwestie polityczne, wojskowe, kulturowe i gospodarcze na całym świecie, z perspektywy rządowej, biznesowej i pozarządowej.

Do wyboru

Aby kwalifikować się do specjalności dyplomatycznej, student musi ukończyć co najmniej trzy przedmioty do wyboru z oferty na drugi rok licencjacki i trzy z listy na trzeci rok. Jednak na drugim roku student tej specjalności musi wybrać kierunek Dyplomacja jako jeden z fakultatywów, a na trzecim roku Dyplomacja w działaniu.

Fakultety drugiego roku (5 z 5; dodatkowa selekcja jest z fakultetów na licencjat w stosunkach międzynarodowych):

Dyplomacja

Kurs podzielony jest na dwa rodzaje wiedzy: ogólną i szczegółową. Kurs rozpoczyna się od wiedzy ogólnej, czyli idei, które są uniwersalne dla wszystkich ludzkich działań, zarówno na poziomie indywidualnym, jak i grupowym. Ma na celu pokazanie ich w rzeczywistych sytuacjach i porównanie z tymi znanymi z historii IR. Na początku kursu studenci są informowani, że wezmą udział w grze symulacyjnej, w której wcielą się w rolę państw zaangażowanych w negocjacje. Kluczowe koncepcje omawiane podczas ogólnej części kursu są zakotwiczone wokół idei gier skończonych i nieskończonych. Kurs zakłada, że ​​większość interakcji międzyludzkich można wyjaśnić za pomocą teorii gier. Konkretna wiedza przekazywana studentom podczas zajęć obejmuje różne rodzaje i strategie (podejścia) dyplomacji międzynarodowej, takie jak dyplomacja ekonomiczna, dyplomacja bezpieczeństwa i dyplomacja kulturalna.

Stosunki zagraniczne w przestrzeni postsowieckiej

Ponad trzydzieści lat po upadku Związku Radzieckiego polityka Rosji i byłych republik sowieckich jest wciąż dość niestabilna i nieprzewidywalna. Kurs bada najnowsze zagrożenia i możliwości, jakie stwarza ten stan rzeczy. Rosja ma wyraźne ambicje neoimperialne i dąży do nich z całą mocą. Tymczasem mocarstwa zachodnie przyjęły bardzo pasywne i chłodne podejście do przestrzeni postsowieckiej. Hamuje to demokratyzację i rozwój wielu regionów Europy Wschodniej, Azji Środkowej i Kaukazu. Niektóre państwa postsowieckie, takie jak państwa bałtyckie, weszły do ​​struktur zachodnich, inne sprzymierzają się z Moskwą czy Pekinem, a jeszcze inne podążają samodzielną ścieżką rozwoju. Kurs zapozna studentów z różnymi strategiami polityki zagranicznej tych państw, ich polityką wewnętrzną oraz ekonomią i perspektywami na przyszłość.

Rządzenie Europą

Celem zajęć jest analiza genezy i praktycznej realizacji integracji europejskiej. Polityka europejska opiera się na wielu różnych aspektach intelektualnych i historycznych. Jednak wiele dyskusji na temat Europy mieści się w kontinuum euroentuzjazmu i eurosceptycyzmu. Zajęcia skoncentrują się na roli ideologii, które były fundamentem integracji dla ojców założycieli Wspólnoty Europejskiej. Przeanalizowana zostanie także rola bezpieczeństwa ekonomicznego i militarnego państw członkowskich. Do dyskusji zostanie wciągnięta szersza perspektywa międzynarodowa oraz społeczne i ekonomiczne aspekty procesów integracyjnych. Wielu współczesnych naukowców, analityków i polityków wskazuje na przykład integracji amerykańskiej i helweckiej dla dzisiejszej Europy. Te przykłady i współczesna polityka w UE zostaną przeanalizowane w celu opracowania kilku możliwych scenariuszy przyszłego rozwoju UE.

Stosunki transatlantyckie

Kurs zajmie się kluczowymi dynamikami w stosunkach transatlantyckich od początku XX wieku. Obejmie historyczne, bezpieczeństwa, ekonomiczne i kulturowe tło relacji oraz ich współczesne przejawy. Przedmiotem zainteresowania zajęć będą czynniki strukturalne, które doprowadziły do ​​powstania i utrwalenia więzi transatlantyckiej oraz jej wpływu na porządek globalny. Kurs będzie starał się odpowiedzieć na pytanie o kluczowe przesłanki trwałości więzi i prawdopodobne implikacje jej kryzysów. W szczególności klasa zajmie się rolą Stanów Zjednoczonych w europejskich porozumieniach pokojowych po I i II wojnie światowej oraz ich rolą podczas zimnej wojny i po niej. Zajęcia będą dotyczyć wpływu Waszyngtonu na odbudowę Europy, powstawania i trwałości integracji europejskich. Klasa przyjrzy się także roli Stanów Zjednoczonych w bezpieczeństwie europejskim, chociaż NATO i obecność wojskowa na wschodniej flance Europy. Na zajęciach omówione zostaną również stosunki gospodarcze i kulturowe między Stanami Zjednoczonymi a krajami europejskimi. Na koniec klasa rozważy różne scenariusze dotyczące przyszłości relacji transatlantyckich.

Dyplomacja i Bałkany

W kontekście geograficznym kurs ma na celu zapoznanie studentów z doświadczeniem dyplomatycznym na Bałkanach, znanym jako skrzyżowanie interesów wielkich i małych mocarstw. Historyczny przegląd historii dyplomatycznej regionów zostanie wsparty analizą wybranych studiów przypadku od XIX wieku. To tło dostarczy punktów do dyskusji na temat wyzwań nakładających się i kolidujących interesów w stosunkach międzynarodowych oraz dróg ich rozwiązania. Druga część kursu zawiera przegląd głównych nurtów historycznych dyplomacji od czasu jej powstania, chociaż lwia część skupiona będzie na historii dyplomacji XIX, a zwłaszcza XX i XXI wieku. Kurs będzie zorganizowany chronologicznie, a także w formie serii studiów przypadku prezentujących niektóre kluczowe zagadnienia sztuki dyplomatycznej, w tym rozwiązywanie konfliktów, utrzymywanie pokoju, handel i zachęcanie do dobrych stosunków między państwami. Na koniec przyjrzy się różnym sferom, na których działa dyplomacja w miarę rozwoju systemu międzynarodowego.

Fakultety drugiego roku (3 z 5):

Dyplomacja w działaniu

Kurs podejmuje próbę wyjaśnienia praktycznych aspektów stosunków międzynarodowych. Celem jest podkreślenie znaczenia polityki międzynarodowej dla dobra narodów. Niektóre państwa są w tym kontekście wyraźnie bardziej aktywne i znakomicie wykorzystują swoją przewagę komparatywną w stosunkach międzynarodowych. Promują firmy i korporacje w oparciu o możliwości, jakie daje ich terytorium. Organizują także środowisko międzynarodowe, uwzględniając interesy narodowe. Podstawowym celem zajęć jest zatem wyjaśnienie mechanizmów organizacji międzynarodowych i struktur międzynarodowych, które pomagają w realizacji celów narodowych. Kurs będzie zawierał również praktyczne elementy, takie jak sztuka negocjacji, zrozumienie walorów historycznych i geograficznych, a także społeczne i ekonomiczne implikacje traktatów międzynarodowych. Ponadto na zajęciach przedstawione zostaną konkretne fakty gospodarcze, biznesowe i handlowe związane z niemieckim i europejskim handlem zagranicznym oraz stosunkami międzynarodowymi w okresie ostatnich 10 lat.

Stosunki zewnętrzne Unii Europejskiej

Unia Europejska walczy o budowanie swojej tożsamości międzynarodowej w późnowestfalskim porządku międzynarodowym. Przedstawia zestaw wyzwań dla ekspertów i naukowców. Po pierwsze, jak analizować działania tego wyjątkowego aktora międzynarodowego, który można określić mianem ponadnarodowego systemu politycznego, zbioru międzynarodowych reżimów, organizacji międzynarodowej z komponentami ponadnarodowymi lub platformy zorganizowanej hegemonii. Po drugie, jako naturalny kolejny krok – jak traktować wielość polityk UE skierowanych do otoczenia międzynarodowego, począwszy od współpracy handlowej i rozwojowej, poprzez politykę zagraniczną i bezpieczeństwa, aż po struktury polityki azylowej. Kurs przedstawia ramy do analizy tych wyzwań ze szczególnym uwzględnieniem potencjału i zdolności UE do kształtowania polityki światowej, czasem wyśmiewanym przez realistów, czasem wyolbrzymionym przez neoliberalnych instytucjonalistów.

Polityka zagraniczna i geopolityka

Kurs obejmie teorię i praktykę geopolityki. Taka jest natura relacji między władzą polityczną a formą geologiczną skorupy ziemskiej. Celem jest umożliwienie uczniom zrozumienia interakcji między państwami (głównymi aktorami stosunków międzynarodowych) w kontekście geograficznym. Ta wiedza zostanie później wykorzystana do wyjaśnienia historycznych i niedawnych zjawisk politycznych. Zajęcia skoncentrują się w szczególności na historii najnowszej (po 1914) i bieżących procesach politycznych. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na konkurencję między USA a Chinami w kontekście geopolitycznym oraz specyficznej geopolityki Polski. Kurs zapewni również wgląd w myślenie strategiczne i prognozowanie oparte na geopolityce. Oddzielna część kursu będzie poświęcona współczesnym problemom obronnym i rywalizacji wielkich mocarstw ziemskich poza powierzchnią Ziemi, czyli w kosmosie – ostateczna granica.

Wschodnia Azja

Celem kursu jest przekazanie studentom wiedzy o głównych regionach Azji Wschodniej: Chinach, Japonii, Korei Północnej i Południowej, Tajwanie i Wietnamie w szerokim kontekście: historycznym, kulturowym, geograficznym, społeczno-ekonomicznym i politycznym. Nacisk zostanie położony na kwestie stosunków zagranicznych. Student nauczy się, jak ocenić rozwój polityczny i kulturowy każdego większego kraju Azji Wschodniej w jego kontekście historycznym. Będą również w stanie identyfikować, definiować i analizować bieżące problemy biznesowe, społeczne i polityczne każdego badanego kraju Azji Wschodniej. Kurs będzie również wprowadzenie i analizę komparatywnych zalet i wad regionu w kontekście przyszłego globalnego rozwoju.

Stosunki między Niemcami, Francją i Polską

Zajęcia skoncentrują się na tym, co w sensie geopolitycznym stanowi rdzeń Europy, czyli trzy największe państwa w centrum kontynentu: Francja, Niemcy i Polska. Te trzy państwa utrzymywały ze sobą różne i czasami kłopotliwe stosunki w różnych kontekstach politycznych i historycznych. Dziś tworzą nieco zapomniany Trójkąt Weimarski, czyli format współpracy opracowany początkowo, by pomóc Polsce w przygotowaniach do członkostwa w Unii Europejskiej. Teraz warto przyjrzeć się kryzysowi Zachodu przez pryzmat krajów weimarskich, ponieważ różnice między nimi dobrze ilustrują różne sposoby postrzegania tego kryzysu i różnice, które trzeba będzie przezwyciężyć, jeśli Zachód ma pozostać spójna jednostka w przyszłości. Jednocześnie realizacja Trójkąta Weimarskiego, zwłaszcza w kontekście stosunków polsko-francuskich, daje nadzieję na lepszą i spójniejszą politykę zarówno w UE, jak iw ogóle na Zachodzie. Na zajęciach zostaną zbadane wspomniane napięcia i możliwości współpracy, biorąc pod uwagę konkretne przykłady przede wszystkim ze sfery polityki obronnej, dyplomacji i gospodarki.